“Oral diagnose” terimi, diş hekimliğinde ağız içindeki hastalıkların, bozuklukların ve sağlık problemlerinin teşhis edilmesi sürecini ifade eder. Diş hekimliği pratiğinde bu ağız, dişler, diş etleri ve çevresindeki yapılarla ilgili her türlü sorun ve hastalığın doğru şekilde belirlenmesini amaçlar. Oral diagnosis, sadece fiziksel muayene değil, aynı zamanda radyografik (X-ray) testler, laboratuvar testleri, klinik gözlemler ve hastanın tıbbi geçmişinin incelenmesini de içerir.
Oral diagnose süreci, genellikle şu adımları içerir:
Hikaye Alımı (Anamnez): Diş hekimi, hastanın tıbbi geçmişini, ağız sağlığı geçmişini ve mevcut şikayetlerini sorar. Bu, diş eti hastalıkları, çürükler, ağrılar, hassasiyetler ve genetik faktörler gibi önemli bilgiler sağlar.
Klinik Muayene: Diş hekiminin, ağız içini gözlemleri, dişlerin, diş etlerinin, çene kemiklerinin, ağzın yumuşak dokularının incelenmesi aşamasıdır. Dişlerdeki çürükler, diş eti hastalıkları, enfeksiyonlar ve diğer hastalıkların belirtileri burada tespit edilir.
Radyografik İncelemeler (X-Ray): Diş hekiminin, dişlerin ve çene yapılarının daha ayrıntılı bir şekilde incelenmesi için röntgen veya diğer görüntüleme tekniklerini kullanması gerekebilir.
Laboratuvar Testleri: Bazı durumlarda, biyopsi veya kültür testleri gibi laboratuvar analizleri gerekebilir. Bu testler, enfeksiyonları veya kanser gibi daha ciddi hastalıkları teşhis etmek için kullanılır.
Teşhis ve Tedavi Planı: Elde edilen tüm bilgiler doğrultusunda diş hekimi, hastaya uygun bir teşhis koyar ve tedavi seçeneklerini açıklar. Bu seçenekler, diş temizliği, dolgu, kanal tedavisi, ortodontik tedavi, diş çekimi ve diğer prosedürleri içerebilir.
Oral Diagnosis’ün Önemi:
Erken Teşhis: Ağız içindeki hastalıklar erken teşhis edildiğinde tedavi daha kolay ve başarılı olur.
Genel Sağlıkla İlişkili Sorunlar: Ağız sağlığı, vücudun genel sağlığı ile bağlantılıdır. Örneğin, diş eti hastalıkları kalp hastalıkları ve diyabet gibi sistemik sağlık sorunlarıyla ilişkili olabilir.
Ağız Kanserlerinin Tespiti: Ağız içindeki kanser belirtileri erken dönemde tespit edilirse, tedavi başarı oranı artar.
Oral diagnosis, diş hekimliğinde bir sağlık profesyonelinin yalnızca dişler ve diş etleri ile ilgilenmediğini, aynı zamanda genel sağlık durumu ve kişinin yaşam kalitesi için büyük bir öneme sahip olduğunu gösterir.